634e8e6142c3527731ec3c42_Logo image

Omgaan met gewichtstoename als je stopt met diëten

Ik heb altijd al een hekel gehad aan winkelen. De drukte, opdringerige verkopers, zo veel net-niet kleding en oh hell… Pashokjes. Vermoeiend en slecht voor mijn zelfvertrouwen. Helemaal nu ik besloten had mijn eetstoornis met de grond gelijk te maken. Ik zou mezelf bevrijden van dieetcultuur, haar leugens en te kleine keurslijf. De theorie zat allemaal in mijn hoofd, maar dit zou een loodzware praktijkdag worden…

Ik hoef je waarschijnlijk niet te vertellen wat er gebeurt als je na jaren van streng diëten besluit weer naar je lichaam te luisteren. Als je besluit dat de klok niet langer bepaalt wanneer je mag eten en de berekeningen in je hoofd niet langer dicteren wanneer je genoeg hebt gehad. Deze beslissingen zou ik voortaan aan mijn lichaam overlaten. Die natuurlijk uit elkaar klapte van blijdschap. Ten minste, zo voelde het.

Gewicht aankomen tijdens eetstoornis herstel – of na een lange periode van restricties en diëten – is heel normaal. Noodzakelijk zelfs, maar dat maakt het natuurlijk niet makkelijker.

Van afvallen naar herstellen als levensmissie

Herstellen en afvallen gaan niet samen. Het is waarschijnlijker dat je wat kilo´s aankomt en daar kwam ik snel genoeg achter. Toen ik merkte dat mijn broek ineens wel erg strak zat sloeg de paniek in alle hevigheid toe. Waar was ik in vredesnaam mee bezig? Wat nou als ik zou blijven aankomen en aankomen en aankomen…?

Deze onzekerheid was compleet nieuw. Jarenlang had ik allerlei mechanismes bij de hand om te reguleren hoe mijn lichaam eruit zou zien. In mijn ogen nog altijd te dik, maar het valse gevoel van controle was comfortabel genoeg om ermee door te gaan. Het doel om af te vallen loslaten is doodeng, omdat de kern van je angst geraakt wordt. Omdat je houvast ineens uit je handen getrokken wordt. Het is niet makkelijk, maar het is het zo waard.

Bedenk je eens wat je allemaal met je tijd, energie, met je leven zou kunnen doen als je gewicht geen rol meer zou spelen. Wil je je gevoel van eigenwaarde echt voor altijd laten afhangen van de vraag of je stappenteller de 10.000 aantikt? Of wil je je dromen waarmaken? Je hebt unieke talenten en die gaan veel verder dan het zo klein mogelijk maken van jezelf.

Tijd voor nieuwe kleding

Dit gaf mij de kracht om met mezelf af te spreken dat ik een jaar lang mijn herstel op nummer één zou zetten. Als ik er na dat jaar achter zou komen dat een leven met mijn eetstoornis me toch gelukkiger maakte, zou ik ernaar terug mogen. Een enorme geruststelling voor mijn verwarde hoofd. Deze afspraak hield ook in dat ik zo veel zou blijven eten als mijn lichaam wilde. Dat er geen verboden voedsel meer was. Ook nu ik merkte dat mijn broek niet zo goed meer dicht ging. Normaal gesproken zou dit een enorme rode alarmbel doen afgaan waardoor ik direct weer zou gaan lijnen. Alleen nu had ik iets met mezelf afgesproken en mijn broeken kregen een enkeltje vuilnisbak.

Als je in deze fase zit is het super belangrijk dat je je comfortabel voelt in je kleding. Het is al moeilijk genoeg. Een te strakke broek zou me alleen maar de hele dag herinneren aan de “enorme” omvang van mijn buik. Niet perse aanmoedigend en dus was het tijd voor nieuwe kleding. Twee stretch rokken op de groei, want dit groeien zou nog wel even door kunnen gaan.

Gedachten zijn geen feiten

Al lijkt het soms wel zo. Helemaal als je jarenlang beheerst bent geweest door gedachtes die zorgvuldig in jouw brein zijn geïnstalleerd door de dieetindustrie. Die zijn zó hardnekkig dat je bijna niet anders kan dan erin geloven. Maar ook gedachtes waar je gaandeweg in bent gaan geloven zijn geen feiten. Je bent niet waardeloos als je aankomt. Die twee, vijf of tien kilo afvallen gaat je niet automatisch gelukkig maken. En ik durf te wedden dat je dit diep vanbinnen wel weet. Hoogste tijd om wat meer naar dát stemmetje te luisteren.

Want hoe bizar is het dat we ons gevoel van waardigheid laten afhangen van een labeltje in onze broek? Kom op zeg! We hebben het hier over een minuscuul stukje stof, dat per land en zelfs per kledingmerk verschilt. Zegt dat nutteloze label echt iets over jou? Of is het feit dat je een lief, leuk en aardig mens bent toch iets belangrijker?

Kleding is gemaakt om het leven makkelijker te maken. Je kunt je er comfortabel in voelen, of sexy as hell. Ligt er maar net aan waar je die dag zin in hebt. Op een zondag-bank-dag draag je iets anders dan op een eerste date. Zoveel soorten kleding, zoveel verschillende doeleinden. Jouw zelfvertrouwen de grond in boren hoort daar niet tussen. Bepalen wat jij wel of niet waard bent al helemaal niet. Zoveel macht zou een broek toch niet moeten hebben? Kleding is er voor jou. Om jou te ondersteunen bij wat het ook is dat je wilt doen. Het moet jou passen, niet andersom.

P